- Η υπέρταση είναι ένας από τους σημαντικότερους και τους συχνότερους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο τόσο για εγκεφαλικό επεισόδιο όσο και για έμφραγμα.
- Μετά την ηλικία των 55 ετών, η συστολική πίεση (μεγάλη) είναι πιο επικίνδυνη από τη διαστολική (μικρή).
- Η υπέρταση κατά κανόνα δεν προκαλεί κανένα σύμπτωμα.
- Η διάγνωση της υπέρτασης τίθεται όταν σε τουλάχιστον 2-3 επισκέψεις σε γιατρό η συστολική πίεση είναι σταθερά πάνω από 140, ή η διαστολική πάνω από 90, ή και τα δύο. Τα ίδια διαγνωστικά όρια ισχύουν και στους ηλικιωμένους.
- Η καλή ρύθμιση της πίεσης εξουδετερώνει πλήρως τον κίνδυνο από την υπέρταση.
- Στόχος της θεραπείας είναι συστολική πίεση κάτω από 140 και διαστολική κάτω από 90. Στους διαβητικούς και τους νεφροπαθείς ο στόχος είναι ακόμα χαμηλότερος (κάτω από 130 και 80). Στη χώρα μας λιγότεροι από το 25% των υπερτασικών είναι καλά ρυθμισμένοι.
- Η πίεση στο σπίτι πρέπει να μετριέται μόνο σε συνθήκες ηρεμίας, σε καθιστή θέση, 1-2 φορές την εβδομάδα.
- Για τη μέτρηση της πίεσης στο σπίτι προτιμώνται τα ηλεκτρονικά πιεσόμετρα βραχίονα εκ των οποίων λίγα είναι αξιόπιστα. Τα πιεσόμετρα καρπού δεν συνιστώνται.
- Η μείωση του σωματικού βάρους και της κατανάλωσης αλατιού και οινοπνευματωδών βοηθούν στη μείωση της πίεσης.
- Τα αντιυπερτασικά φάρμακα χορηγούνται καθημερινά, συνήθως αμέσως μετά το πρωινό ξύπνημα. Δεν πρέπει να γίνονται προσωρινές αλλαγές της θεραπείας από τους αρρώστους επειδή η πίεση βρέθηκε αυξημένη ή χαμηλή.
- Η λήψη υπογλώσσιων χαπιών επειδή η πίεση βρέθηκε αυξημένη, είναι λανθασμένη αλλά και επικίνδυνη τακτική.
- Η αυξημένη LDL-χοληστερίνη (κακή χοληστερίνη) αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφράγματος. Αντίθετα, η αύξηση της HDL-χοληστερίνης (καλή χοληστερίνη) μειώνει τον κίνδυνο.
- Η αύξηση της LDL-χοληστερίνης οφείλεται τόσο σε διαταραχή του μεταβολισμού του οργανισμού, όσο και σε κακή διατροφή.
- Η μείωση του βάρους του σώματος, η κατάλληλη δίαιτα και η συστηματική σωματική άσκηση βελτιώνουν τη χοληστερίνη.
- Κριτήριο για την έναρξη φαρμακευτικής αγωγής είναι κυρίως οι τιμές της LDL-χοληστερίνης και ο συνολικός κίνδυνος του κάθε αρρώστου, ο οποίος εξαρτάται από τη συνύπαρξη άλλων προβλημάτων (π.χ. υπέρταση, διαβήτης, στεφανιαία νόσος, κ.λπ.).
- Τόσο η θεραπεία της αυξημένης χοληστερίνης, όσο και της υπέρτασης, κατά κανόνα χορηγούνται για όλη τη ζωή.