Μιλάω σε σένα αγαπημένε μου φίλε που έχεις αφήσει ένα σωρό υποχρεώσεις, που σου έχουν γίνει βραχνάς, και κάθεσαι μισοκρυμμένος και πίνεις το καφεδάκι σου με τύψεις. Ναι βεβαίως τύψεις, γιατί ανέμελο δε σε λες!
Ξέρω τι σημαίνει να είναι απόγευμα, να ξέρεις βαθιά μέσα σου ότι πρέπει να σηκωθείς να πας γυμναστήριο, αλλά εν τέλει να αποφασίζεις να δεις ακόμα 20 επεισόδια από την καμμένη σειρά, που ξεκίνησες την προηγούμενη φορά που αποφάσισες πάλι να μην πας γυμναστήριο. Και ξέρω πολύ καλά ότι θα συμπληρώσεις «δεν πειράζει, από Δευτέρα θα πηγαίνω κάθε μέρα».
Μάθε λοιπόν, ότι η ατάκα «από Δευτέρα» δεν περιέχει καθόλου αισιοδοξία, καθόλου πρόγραμμα και καμία αποφασιστικότητα. Αντίθετα εμπεριέχει πολλή αγγαρεία, αρκετό παράπονο και υπερβολικό σύρσιμο (ναι αυτό που σε τραβολογάνε και εσύ σέρνεσαι σα σκουλήκι στο πάτωμα).
Η ψυχολογία λέει ότι αν κάποιος έχει μεγαλώσει σε περιοριστικό, επικριτικό ή υπερπροστατευτικό περιβάλλον, έχει πολλές πιθανότητες αργότερα ως ενήλικας να δυσκολεύεται να αναλάβει τις ευθύνες του. Πιθανόν να τις αναβάλλει. Άλλες πιθανές αιτίες, που μας κάνουν αναβλητικούς, είναι:
- ο φόβος ότι θα αποτύχουμε, ότι δε θα τα καταφέρουμε, η έλλειψη αυτοεκτίμησης (πάντα πιθανό σενάριο)
- η συνήθεια και το γεγονός ότι σε κάποια άτομα ανεβαίνει η αδρεναλίνη όταν αφήνουν κάτι για τελευταία στιγμή. Περιμένουν να δουν πώς θα εξελιχθεί, αν η τύχη θα είναι με το μέρος τους, αν το σύμπαν συνωμοτήσει υπέρ τους, αν είναι καρμικό να γίνει
- η έλλειψη κινήτρου. Πολύ σημαντικός παράγοντας, θα τον αναλύσουμε παρακάτω
- το γεγονός ότι μπορεί να έχουμε ήδη καθυστερήσει να κάνουμε κάτι και μετά απλά διστάζουμε γιατί αισθανόμαστε ενοχή, ντροπή, φόβο κλπ. Για παράδειγμα, ήθελες να τηλεφωνήσεις στη φίλη σου που γέννησε. Πέρασαν 2 εβδομάδες και δεν το έκανες. Σκέφτεσαι τι θα πει αν την πάρεις μετά από τόσο καιρό. Το επόμενο στάδιο είναι να την πετύχεις να πηγαίνει το παιδί στο σχολείο. Κακό σενάριο.
Τι κάνουμε λοιπόν για να σταματήσουμε να είμαστε τόσο αναβλητικοί;
Είναι γεγονός ότι φτιάχνουμε χρόνο για ό,τι είναι σημαντικό για εμάς. Άρα, βάζε στόχους και προτεραιότητες. Πες στον εαυτό σου ότι είναι σημαντικό για σένα να πας να ρωτήσεις τι χαρτιά χρειάζονται για να πάρεις επιτέλους αυτό το μικρό επίδομα που δικαιούσαι (ε ναι γιατί αν ήταν μεγάλο θα ήσουν ήδη εκεί) και ας σηκωθείς αύριο το πρωί στις 6:00 για να πας στον ΟΑΕΔ. Είναι ένα πρωινό και μετά δε θα σε βασανίζει η σκέψη του πότε θα το κάνεις! Φυσικά και ο ύπνος είναι πιο ωραίος. Αλλά είναι για μία φορά.. Δώσε κίνητρο στον εαυτό σου, αντάμειψε τον.
Η φράση “από Δευτέρα”, δεν είναι ρεαλιστική, είναι απλά συγχωροχάρτι για όσα υπερβολικά και αμαρτωλά συμβούν το σαββατοκύριακο πριν τη Μεγάλη Δευτέρα των Αποφάσεων. Μην πέφτετε σε αυτή την παγίδα, δεν έχετε να κερδίσετε τίποτα. Βάλτε σε προτεραιότητα ό,τι βελτιώσει τη ζωή σας και παράλληλα σταματήστε να εκνευρίζετε τον περίγυρο σας με την αναβλητικότητά σας.
Γίνε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου και μην το κάνεις από Δευτέρα.
Κάν’ το σήμερα!
ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ
Ψυχολόγος
MSc Κλινική και Κοινοτική Ψυχολογία
